ΤΟ ΣΩΜΑΡΙ ΤΣΗ ΦΟΡΑΔΑΣ

Πρωινές ώρες, του Σαββάτου του Λαζάρου, μια παρέα σίτινη, μέσα κι εγώ, πίναμε τα καφεδάκια μας επί του πεζοδρομίου, γνωστού καφενείου της πόλης μας. Μαζί με τον καφέ οι συζητήσεις, δίνανε και παίρνανε. Καμιά φορά, το ταπεινό και παρεξηγημένο πεζοδρόμιο, μεταλλάσσεται σε Πνύκα. Η συζήτηση άρχισε από το θέμα της επικαιρότητας, την Ανάσταση του Λαζάρου.
Όπως ο Χριστός ξέθαψε το Λάζαρο, ξεθάψαμε κι εμείς τις αναμνήσεις μας. Ακουστήκανε πολλά. Μέσα από τα πολλά, μεταφέρω εδώ μια μικρή ιστοριούλα με φόντο την Ανάσταση του Χριστού.
Εμείς στο χωριό μας, έτσι άρχισε την ιστοριούλα του ο σεβάσμιος καπετάν Νικόλας, σαν ήμασταν κοπέλια, αρχινούσαμε από την Καθαρά Δευτέρα, να ανεμαζώνουμε τα κλαδιά τσ’ Ανάστασης . Ασπαλάθοι κυρίως, ήτανε το σνεμαζωχτό μας.
Ο Κυριάκος, ο πρωτονοικοκύρης του χωριού μας, είχε μια όμορφη φοράδα που τη στόλιζε κατά τα πρωτεία της. Όλα της τα χάμουρα ήταν διαλεχτά και το σωμάρι της περίσσεια μορφολοημένο. Καθ’ αργά, την ξέστρωνε κι ήβανε το σωμάρι της πάνω σ’ ένα πεζούλι, όξω από το σπίτι του. Κείνο τον καιρό τα κλαδέματα των αμπελιών ήτανε στο φόρτε τους. Ο σωρός τα κλίματα όξω από το σπίτι του, ήτανε τόσος μεγάλος, που σκεπάσανε το πεζούλι που απόθετε το σωμάρι.
Ξάτου είπε ο Κυριάκος, βάνω το και πάνω στα κλίματα.
Τα μεσάνυχτα του Σαββάτου, σαν ήρθε η πολυπόθητη και αργόσυρτη, για μας τα κοπέλια, ώρα της Ανάστασης, με το που ‘πε ο παπάς το Χριστός Ανέστη, δώσαμε φωτιά στους ασπαλάθους. Μα οι ασπαλάθοι καήκανε γρήγορα κι εμείς τα κοπέλια, θέλαμε να βαστάξει η φουνάρα πολυώρα. Αντέστε ορέ, είπανε τα πιο μεγάλα κοπέλια, να πάμε να φέρομε τα κλίματα που ‘ναι απ’ όξω από του Κυριάκου το σπίτι, μ’ αυτός είναι καλός άνθρωπος και δε θα μανίσει.
Αμέσως τρέξανε κι ανεμαζώξανε ως ήτονε τα κλίματα του Κυριάκου και μάνι-μάνι τα φουντάρανε στα αποκαϊδια τση φουνάρας που ξαναλαμπάδιασε ντελόγο. Από το ζόρε τους, ούτε που ‘δανε το σωμάρι τση φοράδας.
Ταδέ αυριο, τα κοπέλια καταλάβανε το πάθημα τους κι ο Κυριάκος κατάλαβε πως, το σωμάρι τση φοράδας του, γίνηκε πυρά επί της οποίας κάηκε ο προδότης Ιούδας. Εκεί τέλειωσε η όλη ιστορία χωρίς παρεξηγήσεις.
Η Αγάπη του Χριστού που ξεπήδησε μέσα από τις φλόγες, φλόγα η ίδια, δεν άφησε χώρο για τα μίση.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !
ΚΩΣΤΗΣ Ν. ΖΕΡΒΑΚΗΣ
ΠΑΣΧΑ 2017