Θέμα προσώπων…

Εδώ και δεκαετίες μεγαλώνουμε με εμφυτευμένη στο DNA μας την πληροφορία ότι στον τόπο μας δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά. Η γνωστή έκφραση «μια χαρά είμαστε κι έτσι…» καλά λειτούργησε εδώ και χρόνια…και εξυπηρέτησε και «κάποιους»…
Ο κόσμος όμως προχώρησε, οι συνθήκες έχουν αλλάξει…όλα έχουν δυσκολέψει…
Το τροπάριο σήμερα άλλαξε: «Οι καιροί είναι δύσκολοι, δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα… ΤΩΡΑ δεν υπάρχουν χρήματα…»
Απαντώντας, θα σας αντιτάξω κάτι που διάβασα πρόσφατα για ένα δήμαρχο στην Βραζιλία και ένα μυρμήγκι στην Αυστραλία…
Ο Πέτρου Ανανία έσωσε κυριολεκτικά την πόλη του, 2,5 εκατομμυρίων ανθρώπων από την πείνα. Ένας στους δέκα ζούσε μέσα στην απόλυτη φτώχεια και ένα στα πέντε παιδιά έπεφταν στο κρεβάτι πεινασμένα, ώσπου ένας δήμαρχος αποφάσισε να κηρύξει τα τρόφιμα δικαίωμα του πολίτη. Ο δήμαρχος ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια τον πόλεμό του ενάντια στην πείνα. Καθάρισε την αγορά από τους μεσάζοντες και τους μεταπράτες και έφερε σε άμεση επαφή τους αγρότες με τους καταναλωτές. Υποχρέωσε μάλιστα τους αγρότες να πηγαίνουν με τα φορτηγά τους στις φτωχογειτονιές και έτσι όλοι οι φτωχοί της πόλης απέκτησαν πρόσβαση σε φθηνά και υγιεινά τρόφιμα. Τα μέτρα άρχισαν να αποδίδουν και η πόλη ανάσανε ξανά. Με τι κόστος; Μόλις το 2% του ετήσιου προϋπολογισμού του δήμου. Δεν είναι απλό, αλλά είναι εφικτό.
Με στόχο την προσέλκυση τουριστών, ο Δήμος Μάργουεχ στην Αυστραλία πλήρωσε για τη δημιουργία ενός ξύλινου τεράστιου σαρκοφάγου μυρμηγκιού (!) ύψους πέντε μέτρων. Ο υπεύθυνος του δήμου δήλωσε ότι ο κόσμος μπορεί να γελάει, αλλά η εικαστική αυτή παρέμβαση κάνει γνωστή την περιοχή…
Όχι όλα, όμως πολλά μπορούν να λυθούν όταν υπάρχουν καλή θέληση και ιδέες και φυσικά ένας αρχηγός στο τιμόνι, με κότσια και ψυχή. Κακά τα ψέματα, η διαχείριση της δημόσιας εξουσίας σε οποιοδήποτε επίπεδο είναι κυρίως θέμα προσώπων…